İmza Transferinde izlenen yöntemler

İzlenen sahtecilikler genelde "ışık kaynağı", "karbonlu kağıt ara maddesi" veya "basınçlı fulaj izi" olmak üzere üç yöntemden biriyle yaratılır. İzler, orijinali belirlemeye çalışan belge inceleme uzmanına normalde pek fazla meydan okumayabilir, ancak fail kendi imzasını saklamak için kullandığı bu yöntemler en büyük kılık değiştirme biçimidir.

Kalem veya diğer sivri uçlu bir nesne tarafından orijinal imza üzerine çekilen ikinci bir mürekkep çizgisi veya girintisi genellikle bir basıncın veya karbonlu kağıt ara maddesinin varlığının göstergesidir. Orijinal bir imza içerisinde ikinci bir mürekkep çizgisi mevcutsa tekrar dikkatli olunmalıdır.

Işık kaynağı kullanılarak yapılan sahtecilikler

Işık kaynağı kullanılarak yapılan sahtecilikler, imza üretmek için en basit ve en sık rastlanan ışık tekniğidir. Sahte imzayı alacak olan kağıt, orijinal imza taşıyan bir belgenin üzerine yerleştirilir. Bu belgeler daha sonra orijinal imzayı sahtecilik için seçilen yere doğrudan koyacak şekilde hizalanır. Bu iki kağıt daha sonra bir pencere veya diğer ışık kaynağına tutulur ve iletilen imza görüntüsü kopyalanacak belgeye nakledilir

"Basınçlı fulaj izi" tekniği ile yapılan sahtecilikler

Karbonlu kağıt ara maddesi kullanılarak yapılan sahteciliklere benzer şekilde, girintili çizgi oluşturulur. Esasen aynı şekilde üretilir, ancak herhangi bir ara üreme nesnesi kullanılmaz. Model imza üzerinden yararlanarak iz oluşturulurken daha ağır baskı uygulanır. Bu baskı, alınan belgede girintili bir "imza" bırakır.

Bu daha sonra geniş uçlu bir kalem ile örtülür. Bu hata gözle (eğik) ışık kullanarak kolayca gözlemlenebilir. Gerçek olmayanın diğer genel göstergeleri simüle edilen sahte imzaya benzerdir.Sahte imzayı mürekkep sıvısı ile oluşturmak ve görünüşü doğal hale getirmek için model imzada olduğu oranda yeterli hızı sağladığında, kuşkusuz birkaç alanda model çizgisini kaçıracak ve daha sonra kolayca ayırt edilecek hatalar yapacaktır. Öte yandan, model imza görüntüsüne özel önem veriyorsa, sonuçtaki satır kalitesi yavaş ilerleyen, seyir ve sürat azalmış halde, tereddüt dolu, sahteciliğin yan ürünü haline gelecektir.

Nakil imza Sahtecilikleri

Nadir durumlarda, sahte imzanın yenilikçi bir şekli ile karşılaşılabilir; bu, en iyi şekilde izlemeyle eşlenebilir; ancak gerçekte, üretim yönteminden dolayı izlemenin geleneksel konseptlerinden farklıdır.

Çoğu geleneksel tükenmez kalem mürekkebi, boyalar, yayıcılar, plastikleştiriciler ve diğer mürekkep bileşenlerini taşımak için ana madde olarak bir etilen glikol ortamı kullanır. Bu mürekkebi kullanarak bir kalem kullanarak yapılan imza, sıradan mumlu kağıt veya dondurucu kağıdı kullanarak başka bir belgeye "aktarılabilir".

Bu form ortamını orijinal bir imza üzerine yerleştirip kağıdın üstünü şiddetle ovuşturarak imza ile birlikte olan mum erir ve daha sonra etilen glikol bazlı mürekkep hattının bir kısmını absorbe eder. Bu belge, şimdi orijinal imzanın ayna görüntüsünü içeriyor ve sahte düzenlenen başka bir belgenin üzerine yerleştirilir. Mumlu kâğıt mürekkep ve mürekkep bileşiklerini eriterek tekrar sahte belge üzerine nakledilir. İmzanın kendisi belirgin bir şekilde soluk bir görünüme sahip olacak ve düşük büyütme altında görüntülendiğinde mürekkep çizgisinin kenarının keskin görünüşten ziyade benekli bir görünümü olacak ancak kalem baskı (fulaj) izinden yoksun olacaktır.

İnkar kastı atılmış orijinal imza sahtecilikleri

Gerçeklik gerekliliklerini karşılamıyorsa imza sahtedir demek yanlış olur. Bazen, bir kişi imzayı, daha sonra reddetmek için farklı art niyeti ile imzalayacaktır Bazısı, emin olmadıkları bir şeyi imzalamanın zorunluluğu ile karşı karşıya kaldıklarında bunu bir emniyet önlemi olarak düşünebilir.

Genellikle otomatik sahtecilik olarak adlandırılan bu imza, genellikle teminat senetleri, sözleşmeler, Anayasal Haklar formları, itiraflar, kapalı hesap çekleri vs. üzerinde bulunur.

İnkar kastı atılmış orijinal imza sahteciliklerine ilişkin ilk gözlemler sıklıkla, bir benzetme sahtekarlığında beklenilenle benzerlikler gösterir. Daha fazla inceleme, gerçek imza ile olağanüstü iç benzerlikler ortaya koyacaktır. İmzayı inceleyebilecek uzman kişilerin algılama yeteneklerini bilmemekte olan sahteciye, daha büyük, başlangıçtaki veya öne çıkan harfler arasında büyük değişiklikler yapılır. Onu reddettiğini imza ile karşı karşıya getirdiği her zamanki yanıtı "Ben bu yazımı yada imzamı asla böyle yapmam" dır. Gerçekten de bilmiyor, ama gerçek bir sahtekâr da olmaz.

Yazar tarafından belirgin özelliklerin değiştirilmesine olan bu dikkat, genellikle, tartışmalı imzanın içinde bulunan küçük ve görünüşte daha az önemli harf formasyonlarına geçmez. Yakından incelendiğinde, imzanın bu daha belirgin olmayan bölümlerinde yer alan ayrıntılar, orijinal imzalardaki ayrıntılara yadsınamaz benzerlikler gösterecektir. Şahıs en iyi değiştirdiğini sandığı yazı yada imzasının bir kılık değiştirme olduğunu bir kez yerine getirdikten sonra, başka bir harf oluşumunun değiştirilmesine olan ihtiyacı algılayana kadar normal alışılmış el yazısına veya imza stiline geri dönecektir. Çünki beyni kendi kaligrafik ve karakteristik özelliklerine tekrar yönlendirir.

Aslında, bir simülasyon yaratan sahtekar, imzanın öne çıkan odak noktalarını gerçek bir imza içindeki benzer özelliklere benzemek için elinden geleni yaparken, otomatik sahteler, onları farklı görünmelerini sağlamak için kendi yolundan gitmektedir.

Orijinal Olmayan Mekanik İmzalar

Mekanik imzalar çoğunlukla insan elinin doğrudan yardımı olmadan üretilen türleridir. Otomatik kalemler veya yazı makineleri, kauçuk damga ve ofset baskı ile üretilen imza mekanik imzaların örnekleridir. Bu taklit imzaları, imtiyaz sahibi tarafından yetkilendirildiğinde yasal olarak orijinal olabilmeleri bakımından diğer orijinal olmayan imzalardan farklıdır. Bunlar, adli olarak orijinal olmayan fakat yasal olarak otantik kabul edilen imzaların başlıca örnekleridir. Bununla birlikte, mekanik imzalar yetkisiz kapasitelerde kullanıldığında, bunlar tamamen basitçe sahtelerdir.