Simülasyon

Simüle edilmiş imza ya da "bazen bilinen haliyle serbest el sahteciliği", sorgulanan belge denetleyicisinin olağan faturasıdır. Bu sahtecilik, gerçek bir imza modeli kullanılarak oluşturulmuştur. Sahtekar, bu modeli sanatsal bir beceri ile üretir. Onun beceri ve uygulama miktarına bağlı olarak, simülasyon oldukça iyi olabilir ve orijinal imzayla olağanüstü resimsel benzerlik taşır.

Bir modelle oluşturulan birçok simülasyon, sahtekarlığın, tereddüt, kalem vuruşları, kör başlatma ve durmalar, düzeltme ve statik basınç gibi sahteciliğin genel göstergelerinin en azından bir kısmını içerecektir. Yavaş bir "çizilmiş" görünüme sahip olacaklardır. Uygulanan simülasyon, çoğunlukla, model imzasının ezberlendiği ve onu üretmek için kullanılan bazı hareketlerin yarı otomatik hale geldiğinden daha kaliteli bir yaratımdır. Bu simülasyon daha doğal akışkan bir şekilde yazılabilir. Konik başlangıçlar ve durmalar, kalem basıncında değişiklikler olabilir ve hareketli hatta daha az titreme olabilir.

Hız akışkanlığı sahtekarı zorlar ve hatalar yapmasına sebebp olur. Gerçek yazı veya imza oluştururken kalem hareketi ne kadar çabuk hareket ederse, gerçek yazı ve imzayıda taklit etmek o kadar zor olur. Hızla oluşan hareketler daha yavaş olan muadillerinden daha yakından incelendiğinde, Yavaş atılmış bir imza, sahtekar kişinin şahane derecede resimsel bir benzerlikle imzayı çoğaltılmasının zorluğunu hız akışkanlığı sebebiyle ortaya koyacaktır.

Hem uygulanmış hem de uygulanmayan simülasyonlar hala kayda değer eksikliklere sahip olacaktır. Sahtekâr doğal olarak en büyük gayretini en iyi incelemenin altına düşmeyi umduğu adların bir bölümüne koyar. Harf biçimleri (özellikle de daha belirgin, büyük veya baş harfler) gerçek harfleri neredeyse kopyalamış olsalar da, oranlar ve yükseklik oranları nadiren doğru olacaktır. Adların iç bölümleri (daha küçük, daha az tanınmış harfler ve kalem hareketi), orijinal imzada bulunan doğru form ve hareketlerden en fazla sapmayı genellikle gösterecektir.

Simüle edilmiş imza, yetkili bir adli belge denetleyicisi tarafından incelendiğinde, imzayı gerçeklik testindeki başarısızlığını ve farklılıklarını çoğunlukla bulur. Benzetilmiş bir sahteciliğin oluşturulması sırasında, yazar başka bir kişinin yazı tarzını çoğaltmaya çalışır. Bunu yaparak, sahtekâr kendi ayırt edici yazı stilini çok az geride bırakır. Başkasının imzasını taklit ederek, kendi el yazısının olası tüm maskeleri arasından en iyilerinden birini üretir. Nadiren, sahtecinin kendi özelliklerinden bazıları tartışmalı yazıda görünebilir. Bu vesileyle ortaya çıkan bu özelliklerin sınırlı miktarı, yazarın belirlenmesini neredeyse imkansız hale getirir.

Bazen, aynı imzayı tekrar üretmeye teşebbüs eden iki veya daha fazla suçlu olacaktır. Sahte imzadaki kusurların kombinasyonlarıyla diğer şahıslar adına atfen atılmış simülasyon imzaları gruplamak veya ilişkilendirmek mümkün olabilir. Benzer kusurları birleştirip (orijinal imza ile karşılaştırıldığında) gruplandırarak, aslında iki veya daha fazla farklı sahtekarın var olduğunu kestirip açıklamak mümkündür.